نقش مذهب در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: نقش باورهای مذهبی و دینی در درمان و مقابله با بیماری ها یک مسأله مهم است که به ویژه در بیماری هایی نظیر سرطان که تهدید کننده حیات فرد هستند مورد توجه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین مذهب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان است.   روش کـار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 189 بیمار مبتلا به انواع مختلف سرطان بستری در بیمارستان کوثر قزوین صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان پ‍ژوهش و درمان سرطان اروپا، وضعیت عملکرد کارنوفسکی و شاخص مذهبی دانشگاه داک استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از بسته نرم افزاری spss نسخه 20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.   یافته ها: صد و هفت نفر از بیماران مرد بودند. بیشتر بیماران، مبتلا به سرطان های گوارشی (معده: 5/36%، مری: 5/28%) بودند. میانگین نمره عملکردی بیماران 61/15± 87/89 بود. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در این بیماران 30/28 ±80/51 به دست آمد. این میانگین برای مردان و زنان به ترتیب 92/28 ±17/53 و 26/28 ±93/50 بود. بیشترین نمره در حیطه عملکردی به عملکرد جسمانی بیماران و کمترین نمره به کیفیت زندگی کل تعلق داشت. در حیطه علایم و نشانگان، بزرگ ترین مشکل ناشی از اثرات اقتصادی عنوان گردید. نمره کلی مقیاس مذهب 69/4±08/21 بود. این نمره برای مردان و زنان به ترتیب 77/4 ±81/20 و 76/3 ±38/21 بود. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که مذهب در حضور عوامل دموگرافیک و نمره عملکردی بیمار به طور معناداری کیفیت زندگی بیماران را پیش بینی می کند. مدل رگرسیون قادر به تبیین 58% واریانس کیفیت زندگی بود.   نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که مذهب می تواند یکی از عوامل مؤثر در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان تلقی گردد و با تقویت باورهای مذهبی در این بیماران شاید بتوان کیفیت زندگی آن ها را تا حد قابل توجهی بهبود بخشید.